The Night Stars toen...      De band heeft bestaan van 1966 t/m 1971 Bandleden in de sixties; Gerard Keizer – Gerard Molenaar – Hans Meyran – Karel ter Riet - Bert Baarslag - Martin Robers - Melle Zwarteveen - Hans Sullewsky - Ard Weeink - Leo Bartelink.  

De voorlopers van The Night Stars beginnen in de eerste helft van 1966 met de volgende bezetting, Gerard Keizer – trompet, Gerard Molenaar – saxofoon, Hans Meyran – accordeon en Jan Franken – slagwerk. Al gauw wordt het drumwerk overgenomen door Karel ter Riet die een geweldig mooie zilveren ster op z’n drumstel heeft staan, waardoor de zus van Gerard Keizer op het idee komt om de band The Night Stars te noemen. Manager van het eerste uur is Johny Naafs, zwager van Gerard. Hij regelt op bescheiden schaal optredens voor feesten en voor het carnaval in Oldenzaal. In de loop van 1966 treed een compleet nieuwe bezetting aan. Op het Twents Conservatorium heeft Gerard Keizer, studerend voor trompettist, een aantal medestudenten ontmoet, met wie hij The Nightstars van een grondige facelift voorziet: De bezetting is nu;  Bert Baarslag - leadzang en sologitaar,Gerard Keizer - trompet en zang, Karel ter Riet – drums, Martin Robers - accordeon orgel/ piano  en zang, Melle Zwarteveen - contrabas/ basgitaar en zang. Repeteren doen ze gewoon in de huiskamer bij Martin aan de Lipperkerkstraat, bij Karel aan de van diemenstraat en ook wel eens in de boerderij van Melle. Het instrumentarium bestaat uit een Welson gitaar, Höffner vioolbas, contrabas en Martin speelt in het begin  op piano. Maar al snel wordt het een Philicorda  (g) orgeltje.  Later komt er een Viscount orgel die ze hebben doorgezaagd omdat het zo makkelijker te vervoeren is. Het klavier op de achterbank, de voetpedalen op de imperial van de auto, samen met de FBT versterker. In het begin wordt er akoestische gerepeteerd. Later, als ze enkele contracten hebben, kopen ze,  van Arend Assink,  een Solotone zanginstallatie met miazzi mirofoons en miazzi echo. Ongekend geluid met 3 boxjes, die ze wel eens  aan de gordijnrails hangen  bijv. bij zaal Arends in Lattrop, waar dan het hele spul met gordijnen en al naar beneden komt.  Einde contract dus. We huren er ook een hele beruchte basinstallatie bij, volgens Arend,  het beste wat er op dat moment is. Met de contrabas van Melle erop vinden ze dat geweldig, vooral als ie met een strijkstok strijkt, zoiets als een Fender Six met Fuzz Het eerste optreden in Oldenzaal is ook wel even het vermelden waard. Dat is in het St. Jozefgebouw waar ze vanuit Enschede met de lijnbus naar toe reizen. Met base, snare, bekkens, accordeon, gitaar, contrabas, trompet onder de arm bij de bushalte. Spelen van 18.00 tot 22.30 uur, een uitsmijter van de zaak, 9.50 gulden p.p. en tot slot met de bus van 23.10 weer terug naar Enschede. Dat zijn nog eens tijden. We zingen gewoon via de ringleiding van de zaal. Daarvoor hebben ze n.l. drie microfoons en één zit er in de piano. De manager zit met een tafeltje voor de zaak op de stoep  om mensen naar binnen te praten. Op die avonden komen ze wel de juiste mensen tegen die wat in de band zien. Vanaf dat moment gaat het echt goed lopen en hebben ze tot 1971 volop kunnen optreden, soms wel 3 x per week. In de loop van1966 hebben ze het eerste grote optreden in Duitsland ( Agentur Willy Schwenken) in de Zentralhallen in Hamm met o.a. de Silly Skiffle Group, Little Stranger Boys en  Manic Union uit Ierland. Er staat een enorme  P.A  opgesteld waarachter Sonja, de zangeres van de Little Stranger Boys, zich kan verkleden. Voor zo`n 5000 tot 8000 mensen spelen geeft ze een enorme kick, vooral als ze horen dat het ZDF het optreden de volgende dag op TV zal uitzenden. Helaas heeft geen van de bandleden dit kunnen zien. Ons eerste TV optreden is een feit. De reden dat ze relatief weinig in Enschede spelen is de volgende; Op het Enschedese conservatorium, waar ze klassieke muziek studeren, is het ze verboden populaire muziek te spelen. Als ze met de band in Enschede spelen is de kans groter dat ze mensen van het conservatiorium tegen komen en zo tegen de lamp lopen. Toch spelen ze af en toe, net als andere Enschedese bandjes, in de Bijenkorf, de Sloep en de Brug in Enschede. In 1967 komt Hans Sullewsky als basgitarist en in 1968 komt Ard Weeink als Trompettist. Deze wordt in 1970 opgevolgd door Leo Bartelink. In 1967 koopt  Bert een Fender jazzmaster, een Binson gitaarversterker van The Buffoons en een Farfisa basversterker van Rise and Shine. Tevens kopen we een Selmer zanginstallatie van 400 Watt. Voor het vervoer huren ze permanent een bus bij Witvoet. Er werd veel zorg besteed aan de arrangementen. Als conservatoriumstudenten krijgen ze het arrangeren en instrumenteren behoorlijk goed onder de knie. In de instrumentale nummers bewijst Gerard Keizer keer op keer een prima blazer te zijn die voor een groot deel de sound van The Nightstars bepaald. Gaandeweg gaan ook de theatrale effecten een rol spelen waardoor de groep zich eveneens onderscheid van andere bands. Het snel instuderen en uitvoeren van recente hits gaat het orkest steeds beter af. Het repertoire van The Nightstars bestaat voornamelijk uit Engelstalige nummers van o.a. Beatles, Hollies, Bee Gees, Mothers of Invention, Tremeloes, Casuals, Turtles, Moody Blues, Herp Alpert,  The Who, Fortunes enz. Het wordt aangevuld met Nederlandstalige hits, een aantal Duitse schlagers en wat instrumentale ballads. Het orkest had een goede leadzanger binnen zijn gelederen, Bert blijkt over een uniek stemgeluid te beschikken. Bovendien kan hij goed imiteren. Met veel plezier verzorgen ze af en toe nog een optreden. Zo ook is het de bedoeling om te spelen op het 13e Textielbeatfestival dat eind dit jaar zal plaats vinden. www.thenightstars.nl