Meer aandacht voor de stad -Enschede in de Sixties- Waar we in de toekomst ook wat meer aandacht aan willen besteden is de stad Enschede in de sixties. Een tijdperk dat er overal nog textielfabrieken stonden met de daarbij behorende karakteristieke hoge schoorstenen. Fietsend over de Weth. Nijkampbrug, of Getfertbrug, werd er boven op de brug wel eens afgestapt omdat je daar een “mooi” uitzicht had over de stad. Als kind was je dan wel even zoet met het tellen van de schoorstenen. In het begin van de sixties was Enschede toch een vrij saaie stad. Het enige vermaak voor de jeugd was het bezoek aan één van de diverse bioscopen in de binnenstad, zomers zwemmen in het Diekmanbad, de cafetaria of activiteiten bij een wandel of voetbalclub. De stad had nog geen wervelende oude markt, geen mooi marktplein met winkelcentra, geen Universiteit en ITC met de daarbij behorende studenten enz. enz. Tussen al die grauwe fabrieksgebouwen stonden hier en daar toch wel juweeltjes van gebouwen en panden waarvan velen later plaats moesten maken voor strakke kantoorgebouwen. Wie kent niet meer het oude politiebureau, de herenhuizen tegenover datzelfde oude politiebureau, hotel de Graaf met daarnaast het postkantoor aan de korte Haaksbergerstraat, hogere burgerschool waarin de katholieke LTS ook nog was gevestigd. Allemaal mooie gebouwen. Dan had je ook nog schouwburg Irene waar je halverwege de sixties een heel andere waarde aan toe kende dan dat het alleen maar een mooi gebouw was. De andere waarde was dat er regelmatig bands optraden. Een mooie uitgaansgelegenheid dus. Schouwburg Irene was een beetje de thuisbasis van bluesband The Move, later The First Move. In het begin van The Rabbits periode hebben we er wel eens zenuwachtig achter het podium staan wachten tot The Move van het podium af zou komen zodat wij enkele nummers mochten spelen in hun pauze. Toen we het filmpje klaar hadden hebben we het ook even op facebook geplaatst waarna een reeks van leuke reacties volgde. Addy Scheele wist nog enkele leuke foto’s voor de dag te toveren. Op de foto zien we Gerda van Dijk met het trio Addy Scheele  op het grote podium van schouwburg Irene op de grote avond van de Jan Vermeer ULO in 1964. Gerda zong o.a Downtown van Petula Clark. schouwburg Irene heeft gestaan aan de Noorderhagen waar nu winkelcentrum Irene is gelokaliseerd tussen van Lochemstraat en de Heurne.
Gerda van Dijk met het trio Addy Scheele op het grote podium van schouwburg Irene op de grote avond van de Jan Vermeer ULO in 1964.
Weth. Nijkampbrug.... eens een hobbel in de Enschedese singel. In het begin van de vorige eeuw zijn er plannen gemaakt om een singel rond de stad Enschede aan te leggen. Het sluitstuk van dit geheel was de zuiderspoorbrug, later Weth. Nijkampbrug. In de volksmond werd de brug ook wel hogelandbrug of Getfertbrug genoemd. Aan het einde van de 2e  wereldoorlog werd de brug opgeblazen door de Duitsers. Het heeft meer dan zes jaar geduurd voor de brug weer in gebruik werd genomen. De laatste trein vertrok er in 1975. uiteindelijk is de brug in 1993 afgebroken. Als de sixties zijn begonnen woon ik nog in Glanerbrug. Op een mooie zomerse dag fietsen we wel eens met het hele gezin vanuit Glanerbrug naar de wijk Pathmos in Enschede om een vriend van m’n vader te bezoeken. Op de route ligt dan ook de Weth. Nijkampbrug die we moeten trotseren. Dat is altijd een hele onderneming. Niet zo zeer voor mij, m’n broers of zus, maar wel voor m’n ouders.  Zelf hebben mijn broers en ik nog geen fiets en zitten dus bij Pa en Ma voor of achterop. Die moeten heel wat inspanning verrichten om de brug over te komen. Bij tegenwind wordt er boven wel eens afgestapt om uit te rusten en kunnen we ook even “genieten” van het uitzicht. Al gauw zijn we bezig met het tellen van de fabrieksschoorstenen wat een leuke bezigheid is. Enkele jaren later wonen we in Enschede en fiets ik elke dag naar de LTS aan de Kuipersdijk.  Daarvoor moet ik dagelijks de Weth. Nijkampbrug trotseren. Misschien is het mogelijk om een andere route te bedenken maar, dan moet je door de gaskrim. Nou…. dat wil je wel laten. De wildste verhalen doen de ronde. Als het niet je jeugd is ,die je te pakken neemt, dan zijn het wel de loslopende honden. Geen denken aan dus. De brug blijft een dagelijkse hobbel. Weer enkele jaren later, het is 1967, staat er een gebouwtje naast de Weth. Nijkampbrug waar o.a. de jeugd terecht kan. Het is het clubhuis van de stichting Don Bosco. In het weekend speelt er vaak een plaatselijke beatband. Zo heb ik HUN daar ook zien spelen.  It’s all over now baby blue  van Them met die enorme galm die uit de kast van Ipo komt, geweldig. De jeugd uit de gaskrim is ook aanwezig en wat denk je….  geen enkel probleem. Meer informatie over het zuiderspoor, Weth. Nijkampbrug en naaste omgeving is te vinden de de website www.zuiderspoor.nl waar ze alles op schaal hebben nagebouwd.
Enschede zuid ca.1950 Uitzicht vanaf brug-zuid richting centrum van Enschede Brug aan de oost-kant met links clubhuis Don Bosco
OUD ENSCHEDE
Pathmos, tuindorp voor de arbeider Na de stadsbrand van 1862 neemt de werkgelegenheid in de Enschedese textielindustrie enorm toe. Om de benodigde arbeiders een dak boven het hoofd te kunnen bieden worden diverse wijken in Enschede uit de grond gestampt. Een van die wijken is Pathmos. Het moet een gevarieerde, ruim opgezette wijk worden met voor iedereen een tuintje. De bouw start in 1914. Als laatste deel van de wijk verrijst in 1927 de Drentse buurt. Hier worden veel mensen gehuisvest die uit de Drentse veengebieden komen, vandaar de naamgeving. In dit deel van de wijk zit toch minder variatie in de bouw en is deze soberder van opzet. Pathmos is altijd een arbeiderswijk geweest. Midden in de wijk staat het badhuis. Eens per week komen mensen uit de wijk, en verdere omtrek, om er onder de douche te springen. Voor een kwartje wordt de klok op de deur ingesteld op een kwartier of twintig minuten. Ben je niet op tijd klaar dan wordt er op deur geklopt.  Op muzikaal gebied heeft de wijk z’n sporen verdient. Henk Elzink woont tot z’n veertiende jaar in de Janninksweg. In de zestigerjaren komen de beatbands als paddenstoelen uit de grond. Als je in die tijd door de wijk fietst en er staat ergens veel jeugd voor de deur, dan kan het maar zo zijn dat er een band in de huiskamer zit te repeteren. Tegenover gasleverancier Schepers in de Willem de Clerqstraat zit de band HUN bij Bertie ten Donkelaar thuis muziek te maken. Even verder in de Weverstraat zitten wijzelf met de Rabbits in de voorkamer bij Gertie Reuvers. Weer iets verder in de Ververstraat is Benni van de Meer actief met z’n band. In de Janninksweg, aan de rand van Pathmos, zitten de Chains in de werkplaats van fietsenwinkel Nijhof. Een bekent verzamelpunt is cafetaria “De Instuif” in de Dennenweg, aan de rand van Pathmos. Na een optreden, op de zaterdagavond in een van de vele buurthuizen, gaat menig muzikant nog even bij Klaas langs, ook om even wat andere muzikanten te treffen. Zoals gezegd, de Drentse buurt is wat soberder gebouwd. Begin 21e eeuw komt er weer een renovatieronde voor de gehele wijk Pathmos, behalve de Drentse buurt. Voor dit deel van Pathmos wordt gekozen voor afbraak en daarna nieuwbouw.
Stadion Het Diekman ooit thuisbasis van FC Twente Zoals iedereen heeft kunnen lezen wordt het komende Textielbeatfestival gehouden in  de Lounge van de Grolch Veste, de thuisbasis van FC Twente. Het huidige FC Twente is ontstaan door een fusie van Sportclub Enschede en Enschedese Boys in 1965. De thuisbasis wordt dan het Diekman stadion op het Hogeland in Enschede. Het stadion is gebouwd (1953-1956) in een tijd dat men de filosofie hanteerde dat men in een sportstadion zo veel mogelijk sporten moest kunnen beoefenen. Vandaar dat om het sportveld een sintelbaan is aangelegd. Er staan vier lichtmasten van 45 meter hoog en kan het stadion, in de toptijd, onderdak bieden aan 26,500 toeschouwers (meest staanplaatsen) Vele Enschedeers maken er een gewoonte van om na afloop van een drukbezochte voelbalwedstrijd aan de singel te gaan kijken naar de verkeersdrukte die ontstaat bij de leegloop van het stadion. Ook wordt het stadion ingezet als locatie waar nationale en internationale artiesten optreden. De Cotton Town Jazzband speelt eind vijftigerjaren in het restaurant van het stadion terwijl Louis Armstrong in die tijd in het stadion zelf een spraakmakend optreden verzorgd. De laatste wedstrijd die FC Twente in het stadion speelt is op 22 april 1998. Het Rabbits60 filmpje is gemaakt tijdens de marathon van 1998, het laatste sportevenement in het Diekman stadion. Muziek: Honest Men Wil je reageren...schrijf in ons gastenboek
De teloorgang van de textielindustrie Als ik in de sixties van huis naar m’n werk fiets, passeer ik enkele grote textielfabrieken voor ik bij m’n baas arriveer. De stoomfluiten klinken her en der en bij fabriek Scholten aan de Haaksbergerstraat komt altijd stoom uit de rioolputten. Voor een tiener die, in die tijd, van school komt is het nog steeds aantrekkelijk om een baan te zoeken in de textielindustrie omdat het relatief goed betaald. In de eerste helft van de sixties wordt m’n vader, die ook in de textiel werkzaam is, regelmatig gevraagd of z’n kinderen als zover zijn dat ze mee kunnen naar de fabriek. Stoom is in die tijd geweldig belangrijk, ook voor de Enschedese fabrikanten. Niet alleen in de textielindustrie trouwens. Geen autoband zonder stoom, om maar eens een andere tak van industrie te noemen. Omdat in die tijd elke fabriek wel een ketelhuis heeft, barst het in Enschede ook van de schoorstenen. Bij m’n eigen werkgever Tattersall & Holdsworth’s, waar o.a. machines worden gemaakt voor diezelfde textielindustrie, breng ik uren door in het ketelhuis voor onderhoud en reparaties of het reinigen van filters. Groot onderhoud aan z’n stoomketel is ook altijd erg interessant. Alles moet uit elkaar. Als de baas er niet is kruipen we wel eens de vuurgang door, naar de onderkant van de schoorsteen. Door de schoorsteen kijken we omhoog en zien, door de ronde opening, de blauwe lucht. Op het bijgevoegde filmpje zijn de schamele resten van het ketelhuis van textielfabriek Rigtersbleek nog goed te zien. Het fabriekscomplex ligt aan de oostkant van de Lambertus Buddestraat, dan nog een hobbelige klinkerstraat. Aan de noordkant van het complex ligt het sportterrein van sportclub Rigtersbleek. Tot de negentigerjaren zijn bezoeker van de sportclub gewend om tegen de gebouwen van het enorme fabriekscomplex aan te kijken.
Muziek; Source en Just for Fun Wil je reageren...schrijf in ons gastenboek
Enkele reacties op facebook: Henkie van de Wetering - Mijn wijlen tweelingbroer Jan organiseerde daar in 1967 de eerste LOVE-IN. We deelden bloemen en wierook uit bij de entree en Floris Poelman kwam op blote voeten en met kralen behangen, binnen. Fagm speelde Amen met de vader van Getty Mosman op sax en Ipo op bas. Onvergetelijk. Mooi dat er nog een filmpje is van schouwburg Irene. Bedankt  Addy Scheele - Mooi, ik zie het voor me. Floris Poelman, was dat ook niet een van de eerste Provo's in Enschede? (waarschijnlijk ook van heel Twente) Ria Cousijnsen-Waccary - Herman en ik hebben genoten van het Irene-filmpje. Prachtig! Zelfs de Indeeds hebben in Schouwburg Irene gespeeld. Herman's vader stond aan de deur. Jammer, dat er nog geen 10 man binnen was! Gelukkig trekken ze nu iets meer publiek bij Textielbeat. Addy Scheele - Is dit die Floris Poelman? Qua leeftijd kan het, en hij heeft bij Fashion en De Kokerjuffer gewerkt.... Henkie van de Wetering - Ja dat is um. Leuke kerel. Nog steeds aktief. Mooi dat Addy hem op internet gevonden heeft.  Jannie Talman - Geweldige anekdotes betreffende Schouwburg Irene. Mooie podium foto van Addy , Ipo op bas had ik ook wel willen zien en optreden in Irene voor 10 man niet echt leuk voor een jonge muzikant maar levert wel een leuke anekdote op. Schouwburg Irene is een item op de nieuwe Rabbits60 website die eraan zit te komen... Henkie van de Wetering - Bij de 1e LOVE -IN waar Faghm speelde met Ipo op bas was de zaal vol. Bij het nummer Amen lag iedereen met de knieën op de vloer. Mijn broer opereerde onder de naam Flower Power Organisation en het logo was een vlinder. We hadden de hele stad volgeplakt met posters. Wil je reageren...schrijf in ons gastenboek
Enkele reacties op facebook: Addy Scheele - Bedankt voor het filmpje over de 'Getfertbrug'. Op weg naar zwembad 'Het Diekman' ben ik daar ontelbare keren overheen gefietst. Ook hielden we vroeger fietsraces rond de Enschedese singels, en dan was dit minstens vergelijkbaar met een col uit de Tour de France.Toen ik jaren later weer eens terug was in Enschede en daar in de buurt moest zijn, was de brug weg, foetsie. Zomaar hadden ze een stuk uit mijn verleden weggesneden, zonder overleg. Ze hadden op z'n minst even naar Groningen kunnen bellen om me te waarschuwen. Toen ik 14 dagen geleden Enschede vanuit Duitsland binnenreed, zag ik het beeld dat altijd boven op de brug stond, weer langs de weg staan. Is er gelukkig toch nog iets van overgebleven. Maar boven op de brug kwam het beeld toch beter tot z'n recht. Trouwens; Hoe kom je aan deze filmpjes? Die van Irene was ook al zo mooi, zijn er nog meer? Ik verheug me erop. Herman Hanauer - Een hele mooie hobbel met een emotionele herinnerings knobbel...allereerst heel mooi de muziek die je bij deze video gekozen hebt Jannie...toen `k na m`n rebelse 2e klas ULO Woolde in Hengelo, waarnaar we iedere dag fietsten vanuit Delden, via m`n vader uit Duitsland bij m`n moeder in Enschede kwam, wonende op het Acacia had ik gemakkelijk naar de Jan Vermeer Ulo gekund...maar omdat ik zoveel van fietsen hield, koos ik de meeste verweg Ulo en dat was de Borren Ulo aan de Hofstedeweg...wat betekende dat ik iedere dag over die mooie brug ging, heen en terug en soms wel twee keer op en neer... Jannie Talman - Toen ik overstapte van smalfilm naar video had ik een tijdje de gewoonte om gebouwen of complete gebieden, die in Enschede zouden worden afgebroken, te filmen. Moet zeggen dat we de echt leuke onderwerpen nu wel hebben gehad. Het leuke van dit soort dingen is dat het enkele leuke verhalen of anekdotes oplevert. Herman en Addy vonden het een sportieve prestatie om deze brug te slechten. Zelf vond ik het maar een onding en als ik er maar enigszins omheen kon, deed ik dat. Oh ja Addy… ze hadden inderdaad wel even met je kunnen overleggen. Lijkt me een vreemde gewaarwording, een vlakke straat waar je eigenlijk een brug verwacht…. Addy Scheele - Dus je hebt het zelf gefilmd, wat goed om zoiets vast te leggen. Pas na een aantal jaren zien anderen er de waarde van in. Maar jij had dat 'historisch besef' dus toen al, bijzonder....! Henkie van de Wetering - En dan met muziek van HUN eronder.Aan die brug heb ik een paar mooie herinneringen. Met HUN speelden we bij buurthuis de Brug. Daar kwam jeugd uit de gaskrim. Oom Bets van de Pathmoshal huurde onder de brug een hok waar hij aardappelen schrapte voor de voorgebakken patatfriet. Daar is Fritex uit voorgekomen. Enzovoort enzovoort...Dit filpmje roept het allemal; weer op.Leuk. Addy Scheele - Wij hebben met de Ronal Four zowat in elk clubhuis en beat-tent gespeeld, maar nooit in 'De Brug'. 'K zou ook niet weten waardoor dat kwam. Appie Timmer - jullie waren de kakkers Addy ha ha ! geintje de Fritex heb ik 2 jaar gewerkt de Bijkerks hard warknn sávonds nog even 20 ton frietaardappelem lossen zakken van 5o kg dat waren tijden ! Henkie van de Wetering - Da's mijn oom. Mijn familie bestaat uit harde werkers. Bij ons thuis werd ook altijd flink gewerkt in de groentezaak. Ik piepte er op gegeven moment tussen uit want zat bij de Muziek. Henkie van de Wetering - Dat buurthuis in later nog in de brand gevlogen. Op gegeven moment werden er mensen geweigerd volgens zeggen destijds.Er waren wel eens spanningen maar ons lieten ze met rust want Hun was hun band. Wil je reageren...schrijf in ons gastenboek
Enkele reacties op facebook: Addy Scheele - In het speeltuin gebouwtje werden ook films vertoond. Ik heb daar de eerste Dik Trom film gezien. Herman Hanauer - Wat heb je een prachtig video-document gemaakt Jannie, ere van je werk en zo mooi muzikaal omlijst met Highway...geweldig vooral voor ons uitstedige Tukkers... Cor Timmer - ik ben er trots op dat je onze muziek van Highway hebt gebruikt !! Jan Talman - Muziek is weloverwogen gekozen. Wel voorkeur voor muziek uit Enschede. Beeld en muziek vormen hier een eenheid. Appie Timmer - tsjonge wat leuk ! ware cultuurbewakers ! Addy Scheele - Wat je vroeger niet zag, mis je later. Appie Timmer - zoist Addy ! de hormonen gierden ons door de keel we hadden geen oog voor wat om ons heen gebeurde we dachten alleen maar aan muziek '"sleepy Time "" ha ha maar klaarwakker! Wil je reageren...schrijf in ons gastenboek
Fabrieken aan de Blekerstraat 14-11-2012  Als ik in de eerste helft van de zestigerjaren in de 2e klas van de ambachtsschool  (Bernulphus) zit, is de tijd aangebroken om er over na te denken wat je later, als je groot bent, wilt gaan doen.  Een excursie naar een bedrijf kan je daarbij helpen om een keuze te maken.  Omdat ik in de metaal hoek zit is het voor de hand liggend dat het een metaalbedrijf wordt waar de excursies naar toe gaan. De keuze valt ook op bedrijven binnen de gemeente Enschede. In die tijd zijn het er aardig wat die daarvoor in aanmerking komen. Tattersall & Holdsworths, De Bruijn, Beutink & Tiecke, Thole en Sanders zijn vrij grootte metaalbedrijven binnen onze gemeente. Sanders is een groot machinefabriek aan de Blekerstraat, niet zo ver van mijn woonplek vandaan.  Het is leuk om met de hele klas bij zo’n bedrijf op bezoek te gaan.  Je wordt er een beetje in de watten gelegd.  Niet zo gek want, in die tijd kunnen ze overal goed “werkvolk” gebruiken.  Tijdens het nuttigen van een flesje prikkellimonade  wordt er ook al een beetje gevist of het je niets lijkt om straks, na school,  bij ze te komen werken.  Je voelt  je dan een hele piet met zo’n verkapte aanbieding op zak. Machinefabriek Sanders is gespecialiseerd in transportwerktuigen  hijskranen, liften, transport en constructiewerken.  Geweldig vind ik de ijzergieterij die ze er ook hebben.  In het hoofdkantoor, vlak aan de Blekerstraat, is op de eerste verdieping de tekenkamer gevestigd die erg veel indruk op mij maakt. Al die tekenborden op een rij met de meest ingewikkelde tekeningen op het bord. Op de ambachtsschool  hebben we ook het vak “vaktekenen” . Als je dan op zo’n tekenkamer rond loopt is het niet helemaal onbekend van wat je daar ziet. Uiteindelijk ben ik, in 1966, beginnen te werken bij Tattersall & Holdsworths in de wilhelminastraat.Iets verderop  in de Blekerstraat, richting centrum, staat het (boorden)overhemden fabriek van  P.J. Blom. Dit pand heeft op deze plek jaren lang het straatbeeld bepaald. Zelf krijg ik het voor het eerst te zien als we met het gezin vanuit Glanerbrug  bij mijn Opa op bezoek gaan, die net is verhuisd van het Gronausevoetpad naar de Nieuwstraat. De achtertuin van m’n Opa eindigt tegen de enorme fabrieksmuur van P.J.Blom. Voor de afbraak is er nog enkele jaren een rommelmarkt gevestigd, Blom’s rommelmarkt
Muziek:  Indeeds